Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
Η ιστορία του μικρού Μπόνο είναι ίσως η πιο συγκινητική ιστορία που σας έχω διηγηθεί μέχρι σήμερα. Στις 4 Νοεμβρίου 2011, ο μικρός Μπόνο μεταφέρθηκε στο ιατρείο μου εκτάκτως από έναν συμπολίτη μας, χάρη στην ευαισθησία και υπευθυνότητα του οποίου ο μικρός τελικά σώθηκε.
Το ζώο ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Αδύνατο (κυριολεκτικά σκελετωμένο), λερωμένο από σάλια που έτρεχαν από το στόμα του και ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του. 
Τι είχε συμβεί? Αυτό μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ένα μυστήριο. Ο άνθρωπος που έφερε τον Μπόνο στο ιατρείο, είχε εντοπίσει μια μικρή αγέλη από κουτάβια έξω από το σπίτι του που για αρκετές μέρες τριγύριζαν εκεί. Επρόκειτο μάλλον για αδελφάκια που βρέθηκαν έξω από το σπίτι αυτής της οικογένειας που πολύ συχνά βοηθά και ταϊζει αδέσποτα ζώα.
Τις τελευταίες μέρες όμως, έγινε αντιληπτό πως ενώ τα άλλα κουτάβια έτρωγαν το φαγητό που η οικογένεια και άλλοι κάτοικοι της περιοχής έδιναν, ο Μπόνο καθόταν μαραζωμένος σε μια άκρη και παρακολουθούσε τα αδέλφια του να τρώνε. Ώσπου τελικά ο καλός του 'άγγελος' αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια κτηνιάτρου και μου έφερε τον μικρό στο ιατρείο.
Η διάγνωση δεν άργησε να έρθει. Καθώς πήρα το μικρό στην αγκαλιά μου διαπίστωσα πως πονούσε αφόρητα στο λαιμό του. Η ψηλάφηση δεν άφησε περιθώρια αμφιβολίας. Ο μικρός είχε καταπιεί κάτι που είχε προκαλέσει έμφραξη στον οισοφάγο του. Η εικόνα του οισοφάγου του στην ακτινογραφία ήταν τρομακτική. Ένα κόκκαλο, συγκεκριμένα ένας σπόνδυλος ζώου είχε καρφωθεί στον οισοφάγο του Μπόνο, ο οποίος ανήμπορος να καταπιεί ακόμα και το ίδιο του το σάλιο, υπέμενε το βασανιστήριό του περιμένοντας ίσως το θάνατο που θα τον απάλλασε από τον πόνο. Η σκέψη πως αυτό το ζώο καθόταν εκεί ανήμπορο να βοηθήσει τον εαυτό του και πεινασμένο να βλέπει τα άλλα κουτάβια να τρώνε, μας συγκίνησε όλους.
Το πως βρέθηκε αυτό το κόκκαλο στον οισοφάγο του δεν αργήσαμε να μάθουμε. Λίγες ημέρες πριν, ο άνθρωπος που έφερε τον μικρό στο ιατρείο, είχε δει την αγέλη των κουταβιών να κατασπαράζει ένα ψόφιο ζώο ( πιθανότατα γάτα ).
Τι θα κάναμε τώρα, μπροστά σ'αυτό το πλασματάκι που ζητούσε βοήθεια?Η απόφαση ήταν γρήγορη και άμεση. Δεν μπορούσαμε να τον αφήσουμε αβοήθητο. Από την άλλη ένα τέτοιο χειρουργείο και ιδίως σε ένα κουτάβι μόλις 3 μηνών , ήταν πολύ επικίνδυνο. Η ευθανασία σίγουρα θα ήταν μια δικαιολογημένη σκέψη αφού το ζώο υπέφερε αφάνταστα, αλλά δύσκολα παίρνει κανείς την απόφαση μπροστά σ'αυτά τα μάτια και ιδίως όταν ξέρεις ότι υπάρχει έστω και 1% πιθανότητα επιτυχίας.
Το πλάνο λοιπόν ήταν σαφές. Αφού ενυδατώναμε το ζώο με ορούς και του χορηγούσαμε αντιβιοτικά, θα το αναισθητοποιούσαμε. Κάτω από γενική αναισθησία ο μικρός δεν θα ένιωθε πόνο. Θα έκανα μια προσπάθεια αφαίρεσης του κόκκαλου από τον οισοφάγο του και ταυτόχρονα θα εκτιμούσα το βαθμό βλάβης που θα είχε υποστεί, διότι υπήρχε πάντα η πιθανότητα η βλάβη του οισοφάγου να ήταν ανεπανόρθωτη. Αν όλα πήγαιναν καλά και αφαιρούσα το κόκκαλο τότε ο μικρός με λίγη φροντίδα από εμάς θα ανάρρωνε πλήρως. Αν πάλι η αφαίρεση του κόκκαλου ήταν αδύνατη ή η βλάβη ανεπανόρθωτη, τότε θα γινόταν ευθανασία στο ήδη αναισθητοποιημένο ζώο. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση το ζώο δεν θα ταλαιπωρείτο αφού θα βρισκόταν κάτω από γενική αναισθησία.
Η επέμβαση ήταν δύσκολη αφού το κόκκαλο έφραζε το 95% του αυλού του οισοφάγου. Το αποτέλεσμα όμως μας αντάμειψε. Το κόκκαλο αφαιρέθηκε, ο οισοφάγος του ζώου
ευτυχώς δεν είχε υποστεί νέκρωση. Ο μικρός άντεξε την αναισθησία! 
Τώρα, αρκετές εβδομάδες μετά απολαμβάνει τη ζέστη και θαλπωρή του ιατρείου μας.
Υπάρχει σίγουρα μια δυσκολία στην κατάποση που οφείλεται στην επούλωση του τραύματος , όμως τον βοηθάμε με μαλακές/ αλεσμένες τροφές.
Ο Μπόνο, μας έχει σκλαβώσει με τους τρόπους του και την αγάπη που δείχνει σε όλους εμάς που τον φροντίσαμε. Έχει γίνει μέλος πια του ιατρείου και αχώριστος φίλος της .........Δόκτωρος Φόρεστ καθώς και του γάτου μας 'Σαλαμάκι'!
Το όνομα που διάλεξα να του δώσω, 'ΜΠΟΝΟ' έχει δυο ρίζες. Τη λέξη BONE ( = ΚΟΚΚΑΛΟ) , και τον ΠΟΝΟ που πέρασε αυτός ο μικρός.
Ο μικρός δεν ζητούσε τίποτε άλλο από ένα ζεστό σπίτι και μια αγκαλιά. Όπως φαίνεται, μάλλον τα βρήκε και τα δύο!!!!
Το μήνυμα που στέλνει αυτή τη φορά ο Μπόνο με την ιστορία του, απευθύνεται σε όλους αυτούς που χρησιμοποιούν ως επιχείρημα το γεγονός πως τα ζώα στη φύση τρώνε κόκκαλα, για να αντικρούσουν τη συμβουλή του κτηνίατρου που είναι σαφής : ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΚΟΚΚΑΛΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΣΑΣ!
Ναι, είναι αλήθεια πως τα ζώα στην φύση τρώνε κόκκαλα ψόφιων ζώων αλλά για δείτε τι γίνεται καμιά φορά!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο ΜΠΟΝΟ ΣΗΜΕΡΑ! (2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ). ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΕΙ! ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ......."ΑΡΓΟΣ"! ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ.
.jpg)
.jpg)